خبرگزاری فارس – سمیه انصاری‌فرد :
شمع ها قطره قطره ذوب می‌شوند و روی زمین را می‌پوشانند. مردم فوج فوج به قرارگاه آمده‌اند. قرارگاه دل‌هایی که برای سیدالشهدا به تپش می‌افتد.
دل می‌تپد و اشک می‌بارد. هر کسی به تمنایی آمده و دردی به سینه دارد. حاجات مگو را مرور می‌کند و به احسان و کرم میزبان، امید می‌بندد.
هر کس به تماشایی رفتند به صحرایی
ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی
امید تو بیرون برد از دل همه امیدی
سودای تو خالی کرد از سر همه سودایی
درب قدیمی که رنگ و رویش نشان از قدمت دیرینه دارد، روبروی عزاداران است. وارد که می‌شوند، یک نخل بلند، گوشه بنا خودنمایی می‌کند.
گرمای شرجی‌وار داراب و خورشیدی که تیغه‌هاش را در فضا پخش کرده، عصر تاسوعا را داغ می‌کند. داغ همچون دل عزاداران حسینی.
▪️هفت میراث معنوی برای واگویه کردن رنج‌ها
هفت منبر، دالان به دالان، میراث مردم این دیار است و شمع‌هایی که پای هر منبر ذوب می‌شوند. شمع‌ها حکایت درد و رنج عزاداران را در دل پنهان کرده‌اند اما با روشن شدن هر کدام و با چکیدن قطره‌های شمع، دردها نیز نمایان می‌شود.
