موضوع زباله گردی به این شکل و سیاقی که این روزها در جای جای شهر شاهدش هستیم، از معضلات نوظهور جامعه است، نوظهور از این رو که تا چند سال پیش، اغلب افراد بی‌سرپناه و کم بضاعت با جستجو در میان زباله‌ها به دنبال وسایل قابل استفاده از جمله کفش و کیف و ظرف و . . . و حتی مواد خوراکی و بازمانده های غذا می گشتند که جای دلسوزی و همدردی داشت ولیکن آن چه امروز اتفاق می افتد، *گشتن زباله ها برای جستن طلای کثیف* است، وسایلی که امکان بازیافت دارند و خرید و فروش آنها به شغلی پردرآمد تبدیل شده است.
آقا یا خانم ، کوچک یا بزرگ ، با وسیله نقلیه یا بدون وسیله نقلیه را حتما دیدید و اگر هم ندیدید ، اطراف سطل های زباله را ببینید ، متوجه می‌شوید که احتمالا فردی بدون هیچ ماسک و دستکش و لباسی در سطل زباله میگشت تا بطری های پلاستیکی و تکه های کاغذ و مقوا را پیدا کند و جدا کند .
انتهای کلام ، هیچ کدام این صحنه ها برازنده شهرمان نیست و شرافت و کرامت هیچ کدام اینها نباید با فرو رفتن در سطل های زباله زیر سؤال برود.
متأسفانه تاکنون موفق نشده‌ایم در شهری که در این دو سال ظاهرش کمی تکان خورده است ، فرهنگ تفکیک زباله از مقصد را به سبک زندگی مردم وارد کنیم و هنوز ما مردم ، خود را مقید نکرده ایم که زباله های خشک و تر را در همان محیط خانه جدا کنیم تا فرصت ایجاد این آلودگی ها را بگیریم .
امیدواریم شهرداری و شورای شهر ، شبکه بهداشت یا هر ارگان مسئول در این خصوص تلاش های شان را برای فرهنگ سازی و رفع این معضل شروع کنند ، بسم الله .
