شهری است مدور، با طول عمری نزدیک به ۸۰۰۰ سال که ساکنینی از عصر سنگی در آن می زیسته اند. باستان شناسان شناخته شده ای مانند گیرشمن ساخت شهر دارابگرد را به سلسله اشکانیان نسبت می دهد. طبق نظر گریشمن، این شهر ابتدا به عنوان پادگان نظامی در نظر گرفته شده بود و سپس با ساخت و افزودن تأسیسات به آن به صورت یک شهر بزرگ و پر تردد درآمد. اما رونق این شهر در زمان ساسانیان به اوج خود رسیده است. زیرا در این زمان دارابگرد، یکی از مراکز پر اهمیت در ایالت پارس به شمار می رفت. در این شهر بازرگانان و تجار فارس به داد و ستد می پرداختند. این اوج و شکوه تا زمان اسلام ادامه پیدا کرد.
بعدها و در قرن شش هجری جنگ های پی در پی در این شهر صورت گرفت که منجر به تخریب آن شد. ساکنان این شهر از آنجا مهاجرت کرده و در اطراف سکنی گزیدند.
شهر داراب در قرن هشت هجری بنا شد و واژه “گرد” از انتهای نام آن حذف گردید.
